یادداشت| چرا از زندگی لذت نمی بریم؟!

دشواری‌ها را، بلایا را فرصت بدانیم و از آن راهی بسازیم برای موفقیت. مشکلی پیش آمد، به تسلیم دست‌ها را بالا نبریم بلکه به صفحه شماری آن به‌عنوان یک موضوع برای حل نگاه کنیم.

مجله سپیده سحر ویژه امام عصر عج– خراسان جنوبی، یادداشت: لذت بردن را یادمان ندادند! از همه‌چیز می‌نالیم. از فضای پر ناله هم شوق و اشتیاق بر نخواهد خاست. موفقیت‌ها در بستر شور و اشتیاق شکل می‌گیرد. تا وقتی تغییر مسیر ندهیم به مقصد نخواهیم رسید. راهی که با ناله نشانه‌گذاری شود معلوم است به کجا خواهد رسید. آدم‌های غرغرو و کسانی که کام‌شان را با نق و پوف و نارضایتی برداشته‌اند را نگاه کنیم. در بهشت هم باشند فضا را جهنم می‌کنند اما کسانی هم هستند که حضورشان اشتیاق‌آفرین است. جهنم را بهشت می‌کنند. یاد بگیریم برای لذت بردن از هر آنچه خداوند روزی‌مان میکند، بکوشیم نشانه‌های حضرت دوست را ببینیم و پی‌اش را بگیریم و با مقام شکر به جایگاه افزون شدن نعمت‌ها برسیم. دشواری‌ها را، بلایا را فرصت بدانیم و از آن راهی بسازیم برای موفقیت. مشکلی پیش آمد، به تسلیم دست‌ها را بالا نبریم بلکه به صفحه شماری آن به‌عنوان یک موضوع برای حل نگاه کنیم. با آنالیز داشته‌ها از آن برای جامعه داده‌های موثر بسازیم. بنده خدایی می‌نالید از این همه ناله‌ای که نا به‌جا به فغان تبدیل می‌شود، می‌گفت نگاه کن ما را؛ از گرما می‌نالیم و از سرما فرار میکنیم. در جمع، از شلوغی کلافه میشویم و در خلوت، از تنهایی بغض میکنیم. تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بیحوصلگی تقصیر غروب جمعه است و بس! انگار فقط می‌خواهیم خود را اذیت کنیم با این رفتارها، راست می‌گفت؛ ما همیشه در انتظار به‌پایان‌رسیدن روزهایی هستیم که بهترین روزهای زندگی‌مان را تشکیل میدهند: مدرسه، دانشگاه، کار؛ به‌دنبال بازنشستگی پیش از موعد هم می‌دویم. به آن هم که رسیدیم باز روزهای خالی اذیتمان میکند. حتی در سفر همواره به مقصد می‌اندیشیم بدون لذت از مسیر، به آن هم که رسیدیم باز به در‌ و‌ دیوار می‌کوبیم. اگر بر حسب اتفاق پنجره‌ای هم باز شد و نسیمی خوش وزید هم بینی‌مان را میگیریم و هم پنجره را چنان می‌بندیم که دیگر باز نشود، معلوم نیست با خود چند چندیم. تا این هم معلوم نگردد، همچنان در مجهولات خواهیم ماند. در وادی جهل هم کسی به آگاهی نمیرسد. باید تغییر ایجاد کنیم در زندگی. این هم می‌طلبد که اول خود را و نگاه خود را به سوی زیبا بینی اصلاح کنیم. این که شد، صلاح و اصلاح اتفاق خواهد افتاد آن وقت هم از گرمای تابستان لذت خواهیم برد و هم دلمان برای سرمای زمستان تنگ خواهد شد. این کم‌هزینه‌ترین و پر سودترین روش است. نگاه‌مان را تغییر دهیم. زیبایی‌ها را ببینیم و لذت ببریم. پایان پیام/۳۶۳۵