کمیت و کیفیت مدال های ایران در المپیک پاریس و قیاس آنها با ادوار پیشین نشان می دهد که ایران به یکی از درخشانترین نتایج خود در تاریخ المپیک دست یافته و المپیکی رویایی را تجربه کرده است.

پرچم بالاست/ پرواز بر فراز برج ایفل!

سعید آقایی؛ بازیهای المپیک پاریس 2024 برای کاروان ایران رسما به پایان رسید و با دو مدال روز پایانی کشتی آزاد یعنی نقره عموزاد و برنز آذرپیرا کاروان ایران در این رقابتها با 12 مدال رسما به کار خود پایان داد. 3 طلا، 6 نقره و 3 برنز محصول مدال های ایران در پاریس بود. از این تعداد مدال یک طلا در تکواندو و 2 طلا در کشتی فرنگی بدست آمد؛ 2 نقره در تکواندو، یک نقره در کشتی فرنگی و 3 نقره در کشتی آزاد حاصل شد و یک برنز در تکواندو و 2 برنز در کشتی آزاد و فرنگی به ایران رسید. کمیت و کیفیت این مدال ها و قیاس آنها با ادوار پیشین نشان می دهد که ایران به یکی از درخشانترین نتایج خود در تاریخ المپیک دست یافته و المپیکی رویایی را تجربه کرده.

بعد از گذشت یک دهه ایران تعداد مدال های برای دومین بار در تاریخ المپیک دورقمی شد. بعد از لندن 2012 که ایران 13 مدال گرفت و شاهکار کرد، در ریو 2016 با 8 مدال به کار خود پایان دادیم و در توکیو 2020 با یک افت و مدال کمتر با 7 مدال بازیهای را به پایان رساندیم. اما پاریس 2024 اوج گیری دوباره ورزش ایران بود که بار دیگر تعداد مدال های ایران دورقمی شد.

موفقیت ایران نسبت به دوره قبلی در توکیو البته چشمگیرتر است و یک جهش قابل توجه را نشان می دهد چرا که در دوره قبلی تیراندازی و کاراته 2 طلا از 3 طلای ایران را کسب کرده بودند که در این دوره کاراته از المپیک حذف شد و تیراندازی در سیر نزولی خودش فرصت مدال آوری را از دست داد. در حقیقت با حذف کاراته یکی از رشته های شانس کسب مدال ایران از دست رفت و در غیر این صورت می شد به مدال های بیشتر و حتی طلاهای افزونتر نیز فکر کرد.

با این وجود در کسب طلا کاروان ایران رشد خاصی نداشته و این نکته کنایه آمیز ماجراست. ورزش ایران با وجود کثرت مدال در المپیک پاریس و دورقمی شدن مدال هایش تنها 3 طلا کسب کرده؛ یعنی درست هم اندازه طلاهای دو المپیک قبلی در ریو و توکیو. این نشان می دهد ورزشکاران ایران در گام آخر همیشه کم می آورند و به هدف نمی زنند که این ناکامی گام آخر می تواند دلایل متعددی داشته باشد؛ از کاستی های بدنی و فنی گرفته تا تخلیه شدن روانی. گویی آنها ماموریت خود را بعد از رسیدن به فینال تمام شده می بینند.

فراموش نباید کرد که مدال طلای المپیک متر و معیار اصلی برای تعیین جایگاه رده بندی تیم ها در جدول است و از همین رو اعتبار و ارزشی دوچندان دارد. اینکه ایران از 9 فرصت خود برای کسب مدال طلا تنها توانسته 3 طلا بگیرد، یک پوینت و نکته منفی است که لابلای سرخوشی های موفقیت ورزشکاران ایران در پاریس باید به آن توجه کرد. حتی در المپیک سیدنی 2000 که ایران تنها 4 مدال گرفت، 3 طلا داشت و این تعداد با 12 مدالی که امروز کسب کرده ایم برابری می کند. نکته ای که بسیار عجیب و قابل تامل است.

در المپیک 2024 مدال های ایران تنها به دو رشته کشتی و تکواندو محدود شد و این نیز یک نکته مهم است. در سایر رشته ها ایران هیچ دستاوردی نداشت و همین ثابت می کند که نیازمند تلاش و برنامه ریزی بیشتر و بهتر برای سایر رشته ها به ویژه رشته های مدال آور هستیم. در این دوره ایران در رشته هایی مثل وزنه برداری، ژیمناستیک، تیراندازی، سنگنوردی و شمشیربازی تا نزدیکی کسب مدال پیش رفت اما در نهایت به مدال نرسیدیم. آنچه نشان می دهد که حداقل در این رشته ها با اندکی توجه و سرمایه گذاری دقیق تر می توان فاصله کوتاه تا مدال را به سرعت طی کرد و به مدال رسید.

در کلیت کارنامه ورزش ایران با همه فراز و فرودها در المپیک قابل قبول و البته درخشان بود. آنچه بخش اعظم آن را باید به پای تولد دوباره تکواندو و درخشش کشتی نوشت. رشته هایی که ثابت کردند هر چه برایشان هزینه کنیم، باز هم کم است.

253

دیدگاهتان را بنویسید